اثر زمان روز بر کنترل پاسچر ایستا و پویا در زنان و مردان ورزشکار

کنترل پاسچر و تعادل پویا در فعالیت‌های روزمره و عملکردهای مطلوب ورزشی لازم و تعیین‌کننده است. هدف از این تحقیق، بررسی اثر زمان روز بر کنترل پاسچر ایستا و پویا در زنان و مردان ورزشکار است. آزمودنی‌های پژوهش حاضر را 20 ورزشکار (10 زن با میانگین سن 59/1 ± 9/21 سال، قد 49/4 ± 161 سانتی‌متر و وزن 76/5 ± 41/5 کیلوگرم و 10 مرد با میانگین سن 96/0 ± 4/20 سال، قد 17/8 ± 2/174 سانتی‌متر و وزن 66/7 ± 3/66 کیلوگرم) تشکیل دادند. آزمودنی‌ها هیچ-گونه آسیب‌دیدگی در اندام تحتانی، آسیب سر و سیستم وستیبولار نداشتند. کنترل پاسچر پویا با آزمون تعادلی ستاره‌ای (SEBT) ارزیابی شد که شامل 8 جهت است. در این تحقیق جهت‌های قدامی، خلفی، جابنی و میانی انتخاب شد. از آزمون تعادلی تک پا (SLB) برای کنترل پاسچر ایستا استفاده شد. در یک روز کنترل پاسچر ایستا و پویا در ساعات 10:00، 15:00 و 20:00 ارزیابی شدند. بین حفظ تعادل ایستای زنان و مردان ورزشکار در زمان 15:00 تفاوت معنی‌داری مشاهده شد. نتایج به-دست آمده از تحقیق حاضر نشان داد که تفاوت معنی داری در تعادل ایستا و پویای زنان در زمان 20:00 نسبت به زمان‌های 10:00، 15:00 مشاهده شد (05/0 ?P). براساس قدرت اکسنتریک و گانسنتریک درعصر به اوج خود می‌رسند. در تحقیق حاضر تعادل در عصر به اوج خود رسیده بود. براین اساس به‌نظر می‌رسد یکی از علل تفاوت کنترل پاسچر در ساعات مختلف تفاوت و تغییر قدرت است. با این حال عوامل دیگری نیز ممکن است علت این تفاوت باشد و برای پاسخ به این پرسش به تحقیقات بیشتر نیاز است.